Бэеэ абажа ябаха заабаринууд

Угсаатанай һургаал

Хүндын ёһо

Буряад зон гээшэ ехэл хүндэмүүшэ байгаа юм. Зорюута айлшаар ерэһэн зониие хүндэлхэһөө гадна харгы замда ябаһан оройдоо танигдаагүй, ямаршье яһанай хүниие айлшан янзаар хүндэлөөд, хонуулаад гаргадаг һэн.

Аха захаяа хүндэлхэ ёһо

Эсэгэ, эхэеэ хүндэлэ, эдеэнэйнгээ дээжые эсэгэдээ түрүүн табидаг.

Айлшаниие хүндэлэн хонуулга

Айлшанайнгаа наһатай хүн байбал, оро заһажа, өөрыень хушаад, айлшанайнгаа унтаһан хойно эзэдынь хэбтэридээ ородог. Айлшанай унтаад һэрихэдэ: "Һайн нойрсобо гүт? Даараа, яндадаа үгы гүт?" — гэхэ мэтээр һанаагаа зобохо.

Айлшаниие угталга, хүндэлэлгэ

Айлда ерэһэн бүхы хүн, айлшад, хүршэнэр, танилнууд, аянай гү, али ябуул хүн, хэншье байг, айлай мориной сэргэдэ ерээд: "Нохойгоо хориит",— гэжэ нохойтой нохойшьегүй һаань, эзэдэй гэрһээ гаража ерэтэр, моринһоо буунгүй хүлеэдэг байгаа. Айлшанай ерэхэдэ, шагаажа хараад, гэрһээ гарангүй байлга, нэмһэгээр, үһэ гэзэгэеэ арбайлгаад гарахые сээрлэхэ ёһотой.

Мэндэшэлгын ёһо

— Мэндэ амар?
— Мэндэ. Та мэндэ?
— Мэндэ. Мал һүрэг мэндэ?
— Мэндэ. Танай мал һүрэг мэндэ?
— Мэндэ. Нютагаар ямар һонинтой байнат?
— Үгы даа. Та юу һонирхожо байнат?
— Үгы даа.

Бэлигүүн толиһоо

Саарһан шубуун зохёолһоо

«Монголой нюуса тобшоон» зохёолой хүмүүжүүлхы удха

Чингис Хаанай һургаалнууд

Хатануудай мүрысөөндэ

Түрэл хэлэнэйнгээ булагһаа
Таанараа сүршэн үреэлһүү:
Гал хотоймо үнэр бологты,
Газар хотоймо баян һуугты!

Дангинануудай мүрысөөндэ

Хони, хурьгад мааража,
Хэшэгнай арьбажаба.
Сагаалгамнай мандажа,
Сэдьхэлнай баясаба.
Сагаан һараар!

Баатарнуудай мүрысөөндэ

Уурагта түрэл хэлэеэ
Эжыдээл хүндэлжэ ябахаб.
Угсаата буурай заншалаа
Эрын гуримаар сахихаб.

Хүрин, боро, соохор, эреэн, ягаан үнгэнүүд

Хүхэ үнгэ

Шара үнгэ

Ногоон үнгэ

Улаан үнгэ

Хара үнгэ