Хүндэлэлгэ

Аха захаяа хүндэлхэ ёһо

19 марта 2015

2020

Эсэгэ, эхэеэ хүндэлэ, эдеэнэйнгээ дээжые эсэгэдээ түрүүн табидаг.

Гэрэл зураг: Вячеслав Урбазаев

Хүгшэд, аха заха хүнүүдээр уулзахадаа, малгайгаа абажа, дохин һагад мэндэшэлхэ.
Аха хүнэй харгы хүндэлэн гаража ябабал,тогтоод, урдуураа гаргаха.
Холын айлшанай морёор ерэхэдэ угтажа, морииень сэргэдэ уяад, гэртээ оруулдаг, ябахадань – моринойнь жолоо сэргэһээ тайлажа, гартань барюулдаг, өөрыень мордуулжа үдэшэдэг байгаа.
Хоёр танил һайн нүхэд уулзабал, гааһандаа тамхи нэрэжэ, гааһаяа һэлгэлдэн баридаг, хамарай тамхи татадаг һаа, хөөргэеэ залалсадаг заншалтай байһан юм. Энэ хадаа бэе бэеэ хүндэлһэн тэмдэг болоно.
Гэртэ ороходоо эгээ аха хүнһөө түрүүлэн, саашадаа наһанайнгаа хэмжээгээр һубарилдан ородог байгаа.
Наһатай хүнүүдэй хөөрэлдэжэ байхада, үгыень таһалангүй, шагнаад һууха ёһотой.
Аха заха хүниие хүндэлжэ, нэрээрнь нэрлэхэгүй, үри бэеынь нэрлээд, тэрэнэй ахай, абгай, эжы, баабай гэхэ.
Эдеэлхэдээ аха хүнһөө урид табагта хүрэхэгүй.
Эсэгэ, эхэеэ хүндэлэ, эдеэнэйнгээ дээжые эсэгэдээ түрүүн табидаг.
Эхэ эсэгынгээ, аха эгэшынгээ үгэ дуулаха, урдаһаань һөөргэдэхэ, арсалдаха ёһогүй.