Уран зохёолшо, ирагуу найрагшад
Дамдинжапов Цэрэн-Доржо
Прозаик, публицист Цэрэн-Доржо Жана-Бадараевич Дамдинжапов Хэжэнгын аймагай Хара-Шугы һууринда малшадай бүлэдэ түрэһэн юм.
1928 ондо Хёлго станцида долоон жэлэй һургуули дүүргээд, ажаллажа эхилһэн юм. Хүдөөгэй дэлгүүрые даагшаар хүдэлөө, соёл-гэгээрэлэй, комсомолой хүдэлмэридэ ябалсаа, сониндо бэшэжэ эхилһэн. Комвуз дүүргэһэнэйнь удаа «Буряад-Монголой комсомолец», «Буряад-Монголой үнэн» сониной редакцинуудта, ПВЗ-гэй комсомолой завкомдо, ВЛКСМ-эй Улаан-Үдын горкомдо хүдэлжэ байхадань, Монголой Арадай Республикада хүдэлхыень эльгээһэн юм.
Буряадтаа бусажа ерээд, «Буряад-Монголой үнэн» сониной редактораар, КПСС-эй обкомой таһагые даагшын орлогшоор, Уран зохёолшодой холбооной харюусалгата секретаряар, Буряадай номой хэблэлэй директорээр, «Правда» сониной сурбагжалагшаар, Буряадай Республикын соёлой министрээр, Буряадай АССР-эй Министрнүүдэй Соведэй дэргэдэхи хэблэлдэ гүрэнэй нюуса хамгаалха Управлениин начальнигаар ажаллаһан байна.
Ц.-Ж. Дамдинжапов түрүүшээр очерк, рассказуудые бэшэжэ эхилээд, повестьнуудта ороһон юм. Тэрэнэй гуурһан дороһоо «Ажал тухай үгэ» (1954), «Ажал гээшэ жаргал» (1958), «Алтан бэһэлиг» (1960), «Сэхыень хөөрэлдэе» (1961), «Хара ба сагаан» (1962), Амисхаал (1963), «Бадма Бата хоёр» (1971), «Ахын хуби заяан» (1973) гараһан. «Ажабайдалай таабаринууд», «Нүхэд тухай дурдалга» гэжэ номуудые бэшээ.
«Хүндэлэлэй тэмдэг», Монголой «Алтан гадаһан» гэжэ орденуудаар, совет болон монгол олон медаль, грамотануудаар шагнагданхай. Буряадай АССР-эй соёлой габьяата хүдэлмэрилэгшэ гэһэн хүндэтэ нэрэ зэргэтэй. СССР-эй Уран зохёолшодой холбооной гэшүүн ябаа.
1928 ондо Хёлго станцида долоон жэлэй һургуули дүүргээд, ажаллажа эхилһэн юм. Хүдөөгэй дэлгүүрые даагшаар хүдэлөө, соёл-гэгээрэлэй, комсомолой хүдэлмэридэ ябалсаа, сониндо бэшэжэ эхилһэн. Комвуз дүүргэһэнэйнь удаа «Буряад-Монголой комсомолец», «Буряад-Монголой үнэн» сониной редакцинуудта, ПВЗ-гэй комсомолой завкомдо, ВЛКСМ-эй Улаан-Үдын горкомдо хүдэлжэ байхадань, Монголой Арадай Республикада хүдэлхыень эльгээһэн юм.
Буряадтаа бусажа ерээд, «Буряад-Монголой үнэн» сониной редактораар, КПСС-эй обкомой таһагые даагшын орлогшоор, Уран зохёолшодой холбооной харюусалгата секретаряар, Буряадай номой хэблэлэй директорээр, «Правда» сониной сурбагжалагшаар, Буряадай Республикын соёлой министрээр, Буряадай АССР-эй Министрнүүдэй Соведэй дэргэдэхи хэблэлдэ гүрэнэй нюуса хамгаалха Управлениин начальнигаар ажаллаһан байна.
Ц.-Ж. Дамдинжапов түрүүшээр очерк, рассказуудые бэшэжэ эхилээд, повестьнуудта ороһон юм. Тэрэнэй гуурһан дороһоо «Ажал тухай үгэ» (1954), «Ажал гээшэ жаргал» (1958), «Алтан бэһэлиг» (1960), «Сэхыень хөөрэлдэе» (1961), «Хара ба сагаан» (1962), Амисхаал (1963), «Бадма Бата хоёр» (1971), «Ахын хуби заяан» (1973) гараһан. «Ажабайдалай таабаринууд», «Нүхэд тухай дурдалга» гэжэ номуудые бэшээ.
«Хүндэлэлэй тэмдэг», Монголой «Алтан гадаһан» гэжэ орденуудаар, совет болон монгол олон медаль, грамотануудаар шагнагданхай. Буряадай АССР-эй соёлой габьяата хүдэлмэрилэгшэ гэһэн хүндэтэ нэрэ зэргэтэй. СССР-эй Уран зохёолшодой холбооной гэшүүн ябаа.